“Meat!” Dit woord meende ik, inmiddels al weer jaren geleden, regelmatig te horen in een Amerikaanse film die zich rond de periode van de hippietijd afspeelde. De ondertiteling gaf hiervan als vertaling “mieters” of “te gek,” iets van dien aard. Het woord bleek in ieder geval als uitdrukking te worden gebruikt voor iets wat als bijzonder goed of prettig werd ervaren. Een uitdrukking, afkomstig uit de Amerikaanse jongerencultuur uit die tijd. Later hoorde ik van mijn Ierse zwager dat niet “meat,”maar “neat” de uitdrukking was. Ik had dat dus fout verstaan. “Neat,” in onze taal “gaaf.”